Forever you are gone

For so long,we were staying at this place,me – like a monk,was waiting for your grace,was waiting for your grace,was waiting for your grace...

So long time,
you wanted to go on,
no, no crime,
in the head sounds warning tone,
in my head sounds warning tone,
in the head sounds warning tone.

 

Here I’m sitting,
reading letters of your love,
no, no kidding,
say me that you are not dove,
say me if you wanna go,
say me that you’re feeling so,
as me…

 

Don’t be biting,
you were to me all the time.
In high society,
we were cut off in our prime,
would be better die of crime,
your words flow off as a slime,
from me…

 

For so long,
you’re trying something find,
my heart is sounding gong,
crying itself blind…

 

I am here,
forever all alone,
quake with fear,
and I know that you are gone,
and I know that you are gone,
forever you are gone…

 

Toto je jeden z mých novějších melancholických textů. Kdybyste znali nějakou kvalitní skupinu, která by mohla mít zájem některý z mých textů (budu přidávat další) zhudebnit, neváhejte mě kontaktovat (třeba v diskuzi pod článkem). Děkuju.

Hlasujte ve finále ankety Blogera roku

Autor: Bohuslav Koukal | sobota 20.3.2010 20:52 | karma článku: 5,92 | přečteno: 854x